Нар тосон хуучлах хаврын нялх цэцэгс хаа нэгтээгээс хийсэн өнгрөх хамхуулыг шоолон инээнэ
Намайг хүний орчлонд амьдрах гэж ядах зуур нас болоод цаг хугацаа салхи мэт урсан өнгөрнө
Цэцэгс өөрсдийгөө хэзээ хагдарахыг үл анзааран хамхуулын хувь тавилангаар тохуурхавч
Цэн тогруу буцах намраар тэд өөрсдөө ч бас хатан унана, тэр цагт хамхуулын жаргал болоод зовлонг нэхэн санана